مِدَنُم مَي بري گو بَر چِه صغري
|
|
تو مَر مَي واگذري گو بر چه صغري
|
دلُم مَي بشكني گو بر چه صغري
|
|
بِه سنگ پَن مَني گو بر چه صغري
|
چه شو اِقذَر تو مي گف با تو خُم بو
|
|
فقط حرف تو صغري اي كَلوم بو
|
چه شو پس كولَگوت وَربست و جَم كي
|
|
بِيَكدو خِي دي اي صغري فِجَم كي
|
مَري اما بيا هونشِن بِمَرُو
|
|
كه خَدشو خنَه ي دل بي تو نَرُو
|
اودَم دل باي مَه خُم دا بي تو دَني
|
|
بيا و رحمَه كن وَر اي جُوَني
|
او روزِ نَمزدو گفتِت چه وَ مَه؟
|
|
هَمو حرفَك مَرَه اوقذَر خوش اَمَه
|
او روز پِنداشتِه صغري خُو مبينُم
|
|
خووُن خُب مانَگِي خُمبُو مبينُم
|
تو گف وَ مانِ خمبو مرد كَري
|
|
تو گف رَضي نيُم، هِچَّم بِنَري
|
هَمو دَم مَك بِرَف وَر خَنَه با هَم
|
|
هو هُنشَسمَه هو دَم اِستَنَه با هم
|
مَه عرق مي رِخ و كَلَّم دَتَه داش
|
|
زبونُم رُو نِبو صغراي جو اَجّاش
|
يواشِت وَ مَه گف هُم مَخ شُمار مَه
|
|
مَه مرد كَري و بي سرصدار مه
|
مَه نِمَّه گالِش و پاچين و جَمَه
|
|
هميت گف يا نِگف صغراي جو وَ مَه؟
|
تموم جونوم از عرق بِسُلّي
|
|
هو اِستيكان چايُم هِي بِتُلّي
|
مَه هَم تِل تِل كُنو گف مُشت چيزَه
|
|
كه كاشكَه مارتَه جاي اي حرفو ميزَه
|
دلُم مي گف ببوسُم بُك و لُوتَه
|
|
هَمو بُك و لُوُن مِلّ اَلُوتَه
|
شما پوزخندَه وَر اي حرف مَخ زَه
|
|
هو دَنَك مَخ دلُم پنداشتِه يخ زَه
|
مَه واز تِل تِل كُنو گف مشت چيزَه
|
|
هو گفتُم بَف چه قَلينون تميزَه
|
شمام گُف مَخ پَسَن كِردَه شما رَه
|
|
كه هَم افتادَه و هَم اهلِ كارَه
|
شما با اي كَلوم مار وَر زَمي زَه
|
|
نِباس با ما شما اي حرفو ميزَه
|
هَمِي اي حرفو از خوبي شُمانِه
|
|
هو اي حرف، حرف بنزَه با ژيانِه
|
بِرَفمَه بعد از او وَر تَه ي سوفَه
|
|
مَخ از شَدي نميدي رَيِه سوفه
|
اودَم شَك دي كه حرفِ مايو هُم شو
|
|
در و ديوار سوفَخ پُر مُغُم شو
|
صداي دِيرَه و تُمبَك بُلَن شو
|
|
هو سوفَه پُر نبات و نُقل و قَن شو
|
تو خُب وَ ياد دَري صغري او شُو ني؟
|
|
تو گف بَه تَرك هَم هرگز نِخَم كي
|
ولي اي حرفونِ خُب زودَه تِي شو
|
|
هو بَر مَه مثلِ اُ صغري نِخِي شو
|
مَري اما بِدَن وازَم تو رَم مَه
|
|
تو رَم مَه مرگ بابا مرگ مَمَه
|
|
|
شاعر: جواد زرین فر
|